مطالعه تطبیقی تأثیر تحولات سوریه و عراق بر سیاست منطقه گرایی جمهوری اسلامی ایران و ترکیه

امروزه منطقه گرایی یکی ازالزامات سیاست خارجی کشورهاراشکل می دهدوتوجه به مناطق پیرامونی و پتانسیل های خاص هر کشور در آن،دولت هارابه سمت راهبرد های منطقه ای خاص رهنمودمی‌کند.کشورها تلاش دارند با استفاده ازنقش منطقه‌ای و ظرفیت‌های موجود،به افزایش قدرت بین‌المللی خودبیافزایند.ایران وترکیه به عنوان دوکشور مهم منطقه ای به لحاظ شرایطخاص آنها درخاورمیانه همواره به دنبال افزایش نقش منطقه ای خود بوده اند. تحولاتی که ازسال 2011درسوریه وسپس درکشورعراق ازسال 2013 آغاز شدیکی ازرویدادهایی است که تأثیرات زیادی برمنطقه گرایی دوکشور برجای گذاشته است.براین اساس،سؤال پژوهش حاضراین است که تحولات سوریه وعراق چه تأثیری برمنطقه گرایی ایران وترکیه داشته است؟فرضیه نیز بدین گونه است که تحولات منطقه با توجه به فراهم آوردن فرصت هاوچالش های مشترک منطقه ای نگاه ژئوپلتیک ایران و ترکیه را تقویت کرده است.شایان ذکراست که با استفاده ازتزمجموعه های امنیتی منطقه ای مکتب کپنهاک این چالش‌ها و فرصت‌هایی در قالب سه مؤلفهوابستگی متقابل امنیتی،الگوهای دوستی ودشمنی وهمبستگی های فرهنگی ونژادی ایجادنموده است.براساس یافته های پژوهش،فرصت های سیاسی،ایدئولوژیکی واقتصادی وچالش های امنیتی واقتصادی موجب تقویت سیاست منطقه گرایی جمهوری اسلامی ایران وترکیه پس ازتحولات منطقه شده است.این پژوهش با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی انجام شده است وگردآوری داده ها نیزکتابخانه ای ـاسنادی بوده است.